logo1

ΔΠΘ 4309/2024

Φορολογικές διαφορές-Αλληλέγγυα ευθύνη διοικούντων νομικά πρόσωπα κατ’ άρθρ. 50 Κ.Φ.Δ. – Απόρριψη από τη φορολογική αρχή αίτησης του άρθρ. 66 παρ. 29 ν. 4646/2019 για απαλλαγή από την αλληλέγγυα ευθύνη για την καταβολή ληξιπρόθεσμων φορολογικών οφειλών Ι.Κ.Ε., της οποίας ο προσφεύγων είχε διατελέσει διαχειριστής από 16.10.2017-4.1.2018 – Ο διαχειριστής ιδιωτικής κεφαλαιουχικής εταιρίας απαλλάσσεται από την αλληλέγγυα ευθύνη του για τις φορολογικές οφειλές της τελευταίας, εφόσον δεν είχε πραγματική ανάμειξη στη διαχείριση των υποθέσεών της, γεγονός που αποδεικνύεται με τη λήψη υπόψη στοιχείων, όπως η έλλειψη εταιρικής σχέσης με το ανωτέρω νομικό πρόσωπο και η έλλειψη αμοιβής προς το πιο πάνω φυσικό πρόσωπο, σε συνδυασμό με στοιχεία που αποδεικνύουν το (φυσικό) πρόσωπο που πραγματικά διαχειρίζεται τις εταιρικές υποθέσεις – Η μη κατοχή από τον προσφεύγοντα εταιρικού μεριδίου, η εξαιρετικά σύντομη θητεία του ως διαχειριστή, η απουσία αμοιβής για τα καθήκοντα διαχείρισης και η έλλειψη εξουσίας διαχείρισης και εκπροσώπησης της εταιρίας για συναλλαγές που υπερέβαιναν το ποσό των 250 ευρώ, καθώς και για το σύνολο, τελικώς, σχεδόν των ουσιωδών εταιρικών ζητημάτων, για τις οποίες απαιτούνταν και η συνυπογραφή του κυρίου εταίρου, συνιστούν στοιχεία που οδηγούν στο συμπέρασμα περί τυπικής μόνο και όχι εν τοις πράγμασι εξουσίας διαχείρισης – Απουσία προσωπικής και αλληλέγγυας ευθύνης του προσφεύγοντος για τις φορολογικές οφειλές της εταιρίας – Δεκτή η προσφυγή

Πηγή: https://www.adjustice.gr/webcenter/portal/dprotodikeiothe/apofaseis?centerWidth=100%25&contentID=DECISION-TEMPLATE1745392963349&leftWidth=0%25&rightWidth=0%25&showFooter=false&showHeader=true&_adf.ctrl-state=yf7n1ez8f_368&_afrLoop=8888212611815210#!%40%40%3F_afrLoop%3D8888212611815210%26centerWidth%3D100%2525%26contentID%3DDECISION-TEMPLATE1745392963349%26leftWidth%3D0%2525%26rightWidth%3D0%2525%26showFooter%3Dfalse%26showHeader%3Dtrue%26_adf.ctrl-state%3Dvogp82kvh_45

ΤΟ
ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΤΜΗΜΑ ΙΒ΄ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 17 Απριλίου 2024, με δικαστή την Δέσποινα Ασπράγκαθου, Πρωτοδίκη Δ.Δ., και γραμματέα την Όλγα Χατζηνικολαΐδου, δικαστική υπάλληλο,
γ ι α να δικάσει την προσφυγή με αριθμό και χρονολογία κατάθεσης ΠΡ2964/29-11-2021 (Εθνικός Αριθμός Υπόθεσης 2021037817),
τ ο υ …. του …, κατοίκου Θεσσαλονίκης (οδός …. αρ. …, ο οποίος παραστάθηκε δια της πληρεξουσίας δικηγόρου του Παναγιώτας Λυπημένου,
κ α τ ά της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων, ως εκπροσώπου του Ελληνικού Δημοσίου, που εκπροσωπείται νόμιμα στην προκείμενη περίπτωση από τον Προϊστάμενο της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών, ο οποίος δεν παραστάθηκε.
Κατά τη συζήτηση ο διάδικος που παραστάθηκε ανάπτυξε τους ισχυρισμούς του και ζήτησε όσα αναφέρονται στα πρακτικά.

Η κ ρ ί σ η τ ο υ ε ί ν α ι η ε ξ ή ς :

1. Επειδή, με την κρινόμενη προσφυγή, για την άσκηση της οποίας καταβλήθηκε το νόμιμο παράβολο (βλ. το 1440964 ειδικό έντυπο παραβόλου, σειράς Α΄), ζητείται, παραδεκτώς, η ακύρωση της τεκμαιρόμενης σιωπηρής απόρριψης από τον Προϊστάμενο της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ) της …/29-4-2021 ενδικοφανούς προσφυγής του προσφεύγοντος κατά της σιωπηρής απόρριψης από την Προϊσταμένη της Δ΄ Δ.Ο.Υ. Θεσσαλονίκης της …/29-12-2020 αίτησής του. Με την αίτηση αυτή, ο προσφεύγων είχε ζητήσει -κατ’ επίκληση των μεταβατικών διατάξεων της παρ. 29 του άρθρου 66 του ν. 4646/2019 (ΦΕΚ Α΄ 201), σε συνδυασμό με τις διατάξεις των παραγράφων 1 και 2 του άρθρου 50 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (ΚΦΔ, ν. 4174/2013, ΦΕΚ Α΄ 170), όπως αυτές ίσχυαν μετά την αντικατάστασή τους από την παρ. 1 του άρθρου 34 του ν. 4646/2019- την απαλλαγή του από την αλληλέγγυα ευθύνη για την καταβολή ληξιπρόθεσμων φορολογικών οφειλών της ιδιωτικής κεφαλαιουχικής εταιρίας με την επωνυμία «… IKE», της οποίας είχε διατελέσει διαχειριστής κατά το χρονικό διάστημα από 16-10-2017 έως 4-1-2018. Εξάλλου, νομίμως εχώρησε η συζήτηση της υπόθεσης στο ακροατήριο, παρά την απουσία του καθ’ ου, το οποίο κλητεύθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα να παραστεί κατά την αρχικώς ορισθείσα δικάσιμο της 18-10-2023 (βλ. σχετ. το από 3-4-2023 αποδεικτικό επίδοσης της ΚΛ4919/27-3-2023 κλήσης του επιμελητή Δικαστηρίων Σωκράτη Παντελίδη).
2. Επειδή, ο έως την 31-12-2013 Κώδικας Φορολογίας Εισοδήματος (ΚΦΕ, ν. 2238/1994, ΦΕΚ Α΄ 115) όριζε στο άρθρο 115 ότι: «1. Τα πρόσωπα που είναι διευθυντές, διαχειριστές ή διευθύνοντες σύμβουλοι και εκκαθαριστές των ημεδαπών ανώνυμων εταιρειών ή συνεταιρισμών κατά το χρόνο της διάλυσης ή συγχώνευσής τους, ευθύνονται προσωπικώς και αλληλεγγύως για την πληρωμή του φόρου που οφείλεται από αυτά τα νομικά πρόσωπα σύμφωνα με τον παρόντα, καθώς και του φόρου που παρακρατείται, ανεξάρτητα από το χρόνο βεβαίωσής τους … 2. Τα πρόσωπα που είναι διευθυντές, διαχειριστές και γενικά εντεταλμένοι στη διοίκηση του νομικού προσώπου, κατά το χρόνο της διάλυσης των λοιπών νομικών προσώπων του άρθρου 101, ευθύνονται προσωπικώς και αλληλεγγύως για την πληρωμή του φόρου που οφείλεται από αυτά τα νομικά πρόσωπα σύμφωνα με τον παρόντα, καθώς και των φόρων που παρακρατούνται, ανεξάρτητα από το χρόνο βεβαίωσής τους.». Στη δε παράγραφο 3 του ίδιου ως άνω άρθρου 115, η οποία είχε προστεθεί με το άρθρο 22 παρ. 6 του ν. 2648/1998 (ΦΕΚ Α΄ 238), προβλέπονταν, περαιτέρω, τα ακόλουθα: «Τα πρόσωπα που αναφέρονται στις παραγράφους 1 και 2 ευθύνονται προσωπικώς και αλληλεγγύως για τους παρακρατούμενους φόρους και κατά τη διάρκεια λειτουργίας του νομικού προσώπου που εκπροσωπούν, ως εξής: α) Αν έχει γίνει η παρακράτηση φόρου, όλα τα πρόσωπα που είχαν μία από τις ως άνω ιδιότητες από τη λήξη της προθεσμίας απόδοσης του φόρου και μετά. β) Αν δεν έχει γίνει η παρακράτηση φόρου, όλα τα πρόσωπα, που είχαν μία από τις πιο πάνω ιδιότητες κατά το χρόνο που υπήρχε η υποχρέωση παρακράτησης του φόρου.». Στη συνέχεια, το ζήτημα της αλληλέγγυας ευθύνης των διοικούντων νομικά πρόσωπα ρυθμίστηκε με το άρθρο 50 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας. Ειδικότερα, το τελευταίο αυτό άρθρο, ως ίσχυε μετά τη συμπλήρωση των παρ. 1 και 2 αυτού με τις παρ. 19 και 20 αντίστοιχα του άρθρου 47 του ν. 4223/2013 (ΦΕΚ Α΄ 287) και πριν την αντικατάστασή του από το άρθρο 34 παρ. 1 του ν. 4646/2019- όριζε στις παρ. 1 και 2 ότι: «1. Τα πρόσωπα που είναι … διαχειριστές, … των νομικών προσώπων και νομικών οντοτήτων κατά το χρόνο της διάλυσης ή συγχώνευσής τους, ευθύνονται προσωπικά και αλληλέγγυα για την πληρωμή του φόρου, τόκων και προστίμων που οφείλονται από αυτά τα νομικά πρόσωπα και τις νομικές οντότητες, καθώς και του φόρου που παρακρατείται, ανεξάρτητα από το χρόνο βεβαίωσής τους. … 2. Τα πρόσωπα που αναφέρονται στην παράγραφο 1 ευθύνονται προσωπικώς και αλληλεγγύως για τους παρακρατούμενους φόρους, το ΦΠΑ και όλους τους επιρριπτόμενους φόρους και κατά τη διάρκεια λειτουργίας του νομικού προσώπου που εκπροσωπούν ως εξής: α) Αν έχει γίνει η παρακράτηση φόρου, όλα τα πρόσωπα που είχαν μία από τις ως άνω ιδιότητες από τη λήξη της προθεσμίας απόδοσης του φόρου και μετά. β) Αν δεν έχει γίνει η παρακράτηση φόρου, όλα τα πρόσωπα, που είχαν μία από τις πιο πάνω ιδιότητες κατά το χρόνο που υπήρχε η υποχρέωση παρακράτησης του φόρου.».
3. Επειδή, ακολούθως, με την παράγραφο 1 του άρθρου 34 του ν. 4646/2019 αντικαταστάθηκαν οι παράγραφοι 1 και 2 του ανωτέρω άρθρου 50 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας ως εξής: «1. Τα πρόσωπα, που είναι … διαχειριστές, … νομικών προσώπων και νομικών οντοτήτων, καθώς και τα πρόσωπα που ασκούν εν τοις πράγμασι τη διαχείριση ή διοίκηση νομικού προσώπου ή νομικής οντότητας, ευθύνονται προσωπικά και αλληλέγγυα για την πληρωμή του φόρου εισοδήματος, παρακρατούμενου φόρου, κάθε επιρριπτόμενου φόρου, Φόρου Προστιθέμενης Αξίας και του Ενιαίου Φόρου Ιδιοκτησίας Ακινήτων, που οφείλονται από αυτά τα νομικά πρόσωπα και τις νομικές οντότητες, ανεξάρτητα από τον χρόνο βεβαίωσής τους, ως και για τους τόκους, πρόστιμα, προσαυξήσεις και οποιεσδήποτε διοικητικές χρηματικές κυρώσεις επιβάλλονται επ’ αυτών, εφόσον συντρέχουν σωρευτικά οι κατωτέρω προϋποθέσεις: α. τα ανωτέρω πρόσωπα είχαν μια από τις ανωτέρω ιδιότητες είτε κατά τη διάρκεια λειτουργίας του νομικού προσώπου είτε κατά τον χρόνο λύσης, διάλυσης ή συγχώνευσής του είτε κατά τη διάρκεια της εκκαθάρισης του νομικού προσώπου, β. οι οφειλές κατέστησαν ληξιπρόθεσμες κατά τη διάρκεια της θητείας τους υπό κάποια εκ των ανωτέρω ιδιοτήτων με την επιφύλαξη των επόμενων εδαφίων. Αν οι οφειλές διαπιστώνονται μετά από έλεγχο, ως αλληλεγγύως υπεύθυνα πρόσωπα κατά την έννοια της παραγράφου αυτής νοούνται μόνο τα πρόσωπα στα οποία συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις των στοιχείων α΄ και γ΄ κατά το φορολογικό έτος ή την περίοδο στην οποία ανάγονται οι οφειλές αυτές. Σε περίπτωση που οι υπό παρ. 1 φορολογικές οφειλές έχουν υπαχθεί σε ρύθμιση, η αλληλέγγυα ευθύνη βαραίνει και τα πρόσωπα στα οποία συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις των στοιχείων α΄ και γ΄ κατά τον χρόνο που κάθε δόση της ρύθμισης κατέστη ληξιπρόθεσμη ή η ρύθμιση απωλέσθηκε. Για τα ποσά των τόκων, των προσαυξήσεων, των προστίμων και των λοιπών χρηματικών κυρώσεων, η αλληλέγγυα ευθύνη βαραίνει τα πρόσωπα που είναι αλληλεγγύως υπεύθυνα για την κύρια οφειλή επί της οποίας υπολογίζονται και επιβάλλονται τα ποσά αυτά, γ. οι εν λόγω οφειλές δεν καταβλήθηκαν ή δεν αποδόθηκαν στο Δημόσιο από υπαιτιότητα των ανωτέρω προσώπων. Το βάρος απόδειξης για την μη ύπαρξη υπαιτιότητας φέρουν τα υπό παρ. 1 πρόσωπα. Με κοινή απόφαση του Υπουργού Οικονομικών και του Διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων δύνανται να ορίζονται ενδεικτικά περιπτώσεις έλλειψης υπαιτιότητας. 2. …». Περαιτέρω, με το άρθρο 66 [με τίτλο «Μεταβατικές διατάξεις και έναρξη εφαρμογής»] παρ. 29 του ανωτέρω ν. 4646/2019 -όπως η παράγραφος αυτή αντικαταστάθηκε αρχικά από την παρ. 2 του άρθρου 31 του ν. 4701/2020 (ΦΕΚ Α΄ 128), με αναδρομική ισχύ από την έναρξη ισχύος του νόμου 4646/2019 (12-12-2019), και, ακολούθως, με το άρθρο 39 του ν. 4797/2021 (ΦΕΚ Α΄ 66)-, ορίστηκαν τα εξής: «Οι παρ. 1 και 2 του άρθρου 50 του ν. 4174/2013, όπως αντικαθίστανται με τις διατάξεις του άρθρου 34 του παρόντος, ισχύουν από τη δημοσίευση του παρόντος και εφαρμόζονται και για οφειλές, οι οποίες έχουν βεβαιωθεί πριν από τη θέση σε ισχύ του παρόντος σε βάρος νομικών προσώπων και νομικών οντοτήτων για τις οποίες ευθύνονται αλληλεγγύως και προσωπικά τα φυσικά πρόσωπα κατ’ εφαρμογή του άρθρου 50 παρ. 1 και 2, όπως ίσχυε πριν την τροποποίησή του με τις διατάξεις του άρθρου 34 του παρόντος, του άρθρου 115 του ν. 2238/1994 (Α΄ 151), της παρ. 7 του άρθρου 22 του ν. 2648/1998 (Α΄ 238), της περ. β΄ του άρθρου 55 του ν. 2859/2000 (Α΄ 248), καθώς και κάθε άλλης διάταξης με την οποία θεσπίζεται αλληλέγγυα ευθύνη για οφειλές για τις οποίες εφαρμόζεται ο Κώδικας. Οι οφειλές αυτές παύουν να βαραίνουν τα αλληλεγγύως ευθυνόμενα πρόσωπα, εφόσον τα τελευταία δεν πληρούσαν τις προϋποθέσεις, που τίθενται με τις παρ. 1 και 2 του άρθρου 50 του ν. 4174/2013, όπως αντικαθίστανται με τις διατάξεις του άρθρου 34 του παρόντος για τη θεμελίωση της αλληλέγγυας ευθύνης και αίρονται τα σε βάρος τους ληφθέντα μέτρα. Για την εφαρμογή του προηγούμενου εδαφίου, υποβάλλεται αίτηση στην Υπηρεσία της Φορολογικής Διοίκησης που είναι αρμόδια για την επιδίωξη της είσπραξης των οφειλών μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2020 [προθεσμία που παρατάθηκε μέχρι τις 30 Ιουνίου 2021 με το προαναφερθέν άρθρο 39 του ν. 4797/2021]. Η αίτηση μπορεί να υποβληθεί και για εκκρεμείς υποθέσεις οφειλών κατά την έννοια της παρ. 50 του άρθρου 72 του ν. 4174/2013, όπως ισχύει, καθώς και για εκκρεμείς υποθέσεις οφειλών ενώπιον των αρμόδιων δικαστηρίων μετά από άσκηση ανακοπής. Η Φορολογική Διοίκηση εκδίδει αιτιολογημένη πράξη, με την οποία αποδέχεται ή απορρίπτει την αίτηση. Κατά της τυχόν απορριπτικής απόφασης ή της σιωπηρής απόρριψης της αίτησης μπορεί να ασκηθεί ενδικοφανής προσφυγή κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 63 του ν. 4174/2013. Ποσά που έχουν εισπραχθεί από τα πρόσωπα της παρ. 1 του άρθρου 50 του ν. 4174/2013 δεν επιστρέφονται».
4. Επειδή, εξάλλου, κατ’ εξουσιοδότηση της προαναφερόμενης περίπτωσης γ΄ της παρ. 1 του άρθρου 50 του ΚΦΔ εκδόθηκε η Α.1082/7-4-2021 κοινή απόφαση του Υφυπουργού Οικονομικών και του Διοικητή της ΑΑΔΕ «Περιπτώσεις έλλειψης υπαιτιότητας για τη μη στοιχειοθέτηση της αλληλέγγυας ευθύνης σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 50 του ν. 4174/2013» (ΦΕΚ Β΄ 1487/13-4-2021), στο άρθρο 1 της οποίας ορίζεται ότι: «Τα πρόσωπα που φέρουν τις ιδιότητες που ορίζονται στην παρ. 1 του άρθρου 50 του ν. 4174/2013 (Κ.Φ.Δ.) θεωρούνται καταρχήν υπαίτια για τη μη καταβολή ή μη απόδοση των οριζόμενων στις ως άνω διατάξεις οφειλών των νομικών προσώπων και των νομικών οντοτήτων, εκτός αν στα πρόσωπα αυτά συντρέχει περίπτωση έλλειψης υπαιτιότητας, σύμφωνα με τις κατωτέρω ενδεικτικά αναφερόμενες περιπτώσεις, οι οποίες σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να εξετάζονται από τις υπηρεσίες της ΑΑΔΕ, κατά λόγο αρμοδιότητας, πριν την εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 50 ΚΦΔ στα αλληλεγγύως ευθυνόμενα πρόσωπα», στο άρθρο 2 αυτής ότι: «Για τους σκοπούς εφαρμογής της περ. γ΄ της παρ. 1 του άρθρου 50 του ΚΦΔ, ορίζονται ενδεικτικά περιπτώσεις έλλειψης υπαιτιότητας των προσώπων αυτών ως ακολούθως: 1. … 9. Στην περίπτωση κατά την οποία πρόσωπα που αν και φέρουν μία από τις ιδιότητες που προβλέπονται στην παρ. 1 του άρθρου 50 Κ.Φ.Δ. δεν έχουν πραγματική ανάμειξη στη διοίκηση/διαχείριση των υποθέσεων του νομικού προσώπου ή της νομικής οντότητας. Για την περίπτωση αυτή εκτιμώνται συνολικά και λαμβάνονται υπόψη στοιχεία, όπως: η έλλειψη αμοιβής προς το πρόσωπο αυτό, η έλλειψη μετοχικής ή εταιρικής σχέσης με το νομικό πρόσωπο ή τη νομική οντότητα, η μη διενέργεια τραπεζικών συναλλαγών, η μη διαχείριση των εταιρικών τραπεζικών λογαριασμών (βεβαίωση από τις συνεργαζόμενες με την εταιρεία τράπεζες με την οποία αποδεικνύεται ότι δεν υπάρχει δείγμα υπογραφής του προσώπου αυτού, ώστε το πρόσωπο αυτό να μπορεί να υπογράφει για λογαριασμό του νομικού προσώπου), η μη υπογραφή πρακτικών Διοικητικού Συμβουλίου ή οικονομικών καταστάσεων, σε συνδυασμό με στοιχεία που αποδεικνύουν το πρόσωπο που πραγματικά διαχειρίζεται τις εταιρικές υποθέσεις. 10. …» και στο άρθρο 3 ότι: «Η παρούσα ισχύει από τη δημοσίευσή της στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και καταλαμβάνει και περιπτώσεις για τις οποίες έχει υποβληθεί αίτηση περί έλλειψης υπαιτιότητας που η εξέτασή της εκκρεμεί ενώπιον της Φορολογικής Διοίκησης».
5. Επειδή, με τις νέες διατάξεις του άρθρου 34 του ν. 4646/2019 τροποποιήθηκαν επί το επιεικέστερον οι προϋποθέσεις γένεσης της ευθύνης των αναφερόμενων στην παράγραφο 1 του άρθρου 50 του ΚΦΔ φυσικών προσώπων, ως ευθυνομένων προσωπικώς και αλληλεγγύως για τις φορολογικές οφειλές νομικών προσώπων και νομικών οντοτήτων και ορίσθηκε ότι, πέραν της ιδιότητας των προσώπων αυτών, ως εντεταλμένων στη διοίκηση των νομικών προσώπων, πρέπει να συντρέχουν στο πρόσωπό τους σωρευτικώς οι αναφερόμενες στο ως άνω άρθρο 34 του ν. 4646/2019 προϋποθέσεις (βλ. ΣτΕ 355/2023 Ολομ.). Ειδικότερα, απαιτείται, πλέον, να πληρούνται σωρευτικά οι ακόλουθες προϋποθέσεις: α) η κατοχή, εκ μέρους των φερόμενων ως ευθυνομένων για την καταβολή των πιο πάνω φορολογικών οφειλών φυσικών προσώπων, μίας εκ των προβλεπόμενων στις ως άνω διατάξεις τυπικών ιδιοτήτων είτε κατά τη διάρκεια λειτουργίας είτε κατά το χρόνο λύσης, διάλυσης ή συγχώνευσης είτε κατά τη διάρκεια της εκκαθάρισης του νομικού προσώπου/οντότητας, β) η επέλευση, καταρχήν, του ληξιπροθέσμου των εν λόγω φορολογικών οφειλών, κατά τη διάρκεια της θητείας των ανωτέρω φυσικών προσώπων και γ) η υπαιτιότητα των τελευταίων για τη μη καταβολή/απόδοση των οφειλών αυτών στο Δημόσιο, η συνδρομή της οποίας τεκμαίρεται μαχητώς. Επομένως, η ευθύνη των προσώπων αυτών παύει πλέον για τις συγκεκριμένες οφειλές να είναι αντικειμενική και καθίσταται υποκειμενική, ενώ το βάρος απόδειξης της μη ύπαρξης υπαιτιότητας ανατίθεται στα ίδια αυτά τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα (βλ. ΔΕφΑθ 3701/2020, ΔΕφΠατρ 451/2020). Άλλωστε, λόγω της δυσχέρειας απόδειξης αρνητικού γεγονότος, παρέχεται σχετική εξουσιοδότηση στη Διοίκηση για κανονιστική τυποποίηση συγκεκριμένων περιστατικών από τα οποία θα τεκμαίρεται μαχητά η έλλειψη υπαιτιότητας (βλ. ΔΕφΛαρ 32/2021, 515/2020). Περιστατικό αυτού του είδους αποτελεί λ.χ. η περίπτωση, κατά την οποία πρόσωπα που, αν και φέρουν μία από τις ιδιότητες που προβλέπονται στην παρ. 1 του άρθρου 50 του ΚΦΔ, δεν έχουν πραγματική ανάμειξη στη διοίκηση/διαχείριση των υποθέσεων του νομικού προσώπου ή της νομικής οντότητας. Για την περίπτωση δε αυτή, σύμφωνα με την παρ. 9 του άρθρου 2 της Α.1082/2021 κοινής απόφασης, εκτιμώνται συνολικά και λαμβάνονται υπόψη στοιχεία, όπως η έλλειψη αμοιβής προς το πρόσωπο αυτό, η έλλειψη μετοχικής ή εταιρικής σχέσης με το νομικό πρόσωπο ή τη νομική οντότητα, η μη διενέργεια τραπεζικών συναλλαγών, η μη διαχείριση των εταιρικών τραπεζικών λογαριασμών, η μη υπογραφή πρακτικών του Διοικητικού Συμβουλίου ή των οικονομικών καταστάσεων του νομικού προσώπου, σε συνδυασμό με στοιχεία που αποδεικνύουν το πρόσωπο που πραγματικά διαχειριζόταν τις εταιρικές υποθέσεις. Εξάλλου, με τη μεταβατική διάταξη της παρ. 29 του άρθρου 66 του ν. 4646/2019 επεκτάθηκε η εφαρμογή των νεότερων ευμενέστερων ρυθμίσεων και στις περιπτώσεις των οφειλών, οι οποίες είχαν βεβαιωθεί πριν από την έναρξη ισχύος του ν. 4646/2019 (ήτοι πριν την 12-12-2019), καθώς και σε εκκρεμείς υποθέσεις οφειλών, όπως ειδικότερα ορίζονται αυτές στην εν λόγω μεταβατική διάταξη. Προς τούτο παρασχέθηκε στον φερόμενο ως ευθυνόμενο για την εξόφληση των ως άνω βεβαιωμένων έως την 12-12-2019 οφειλών του νομικού προσώπου, προθεσμία υποβολής αίτησης στη φορολογική Διοίκηση, με την οποία δύναται να προβάλει ότι δεν συντρέχουν στο πρόσωπό του οι προβλεπόμενες στο άρθρο 34 του ν. 4646/2019 προϋποθέσεις της προσωπικής και αλληλέγγυας ευθύνης, φέροντας το σχετικό βάρος απόδειξης των ισχυρισμών του αυτών, η δε αποδοχή της σχετικής αίτησης έχει ως συνέπεια τη μερική ή ολική απαλλαγή του από την ευθύνη (ΣτΕ 355/2023 Ολομ.).
6. Επειδή, τέλος, στο Μέρος Δεύτερο του ν. 4072/2012 «Βελτίωση επιχειρηματικού περιβάλλοντος – Νέα εταιρική μορφή …» (ΦΕΚ Α΄ 86), με τίτλο «ΝΕΑ ΕΤΑΙΡΙΚΗ ΜΟΡΦΗ: ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥΧΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ» (άρθρα 43 και επ.) προβλέπεται στο άρθρο 43 ότι: «1. Εισάγεται νέα εταιρική μορφή, η ιδιωτική κεφαλαιουχική εταιρεία. Η εταιρεία αυτή έχει νομική προσωπικότητα και είναι εμπορική, ακόμη και αν ο σκοπός της δεν είναι εμπορική επιχείρηση. … 2. Με την επιφύλαξη του άρθρου 79, για τις εταιρικές υποχρεώσεις ευθύνεται μόνο η εταιρεία με την περιουσία της. 3. …», στο άρθρο 49 παρ. 1 ότι: «Η ιδιωτική κεφαλαιουχική εταιρεία συνιστάται από ένα ή περισσότερα φυσικά ή νομικά πρόσωπα (ιδρυτές)», στο άρθρο 57 ότι: «Το καταστατικό μπορεί να ορίζει τον τρόπο διαχείρισης και εκπροσώπησης της ιδιωτικής κεφαλαιουχικής εταιρείας (καταστατική διαχείριση). Η διαχείριση μπορεί να γίνεται για ορισμένο ή αόριστο χρόνο από έναν ή περισσότερους διαχειριστές. Ο διαχειριστής διορίζεται με απόφαση των εταίρων που λαμβάνεται με πλειοψηφία του συνολικού αριθμού των εταιρικών μεριδίων. Αν δεν ορίζεται κάτι άλλο στην απόφαση, ο διαχειριστής διορίζεται για αόριστο χρόνο. Σε περίπτωση περισσότερων διαχειριστών οι πράξεις διαχείρισης και εκπροσώπησης διενεργούνται συλλογικά, εκτός αν το καταστατικό προβλέπει κάτι άλλο. Επείγουσες πράξεις διαχείρισης, από την παράλειψη των οποίων απειλείται σοβαρή ζημία της εταιρείας, μπορεί να διενεργεί κάθε διαχειριστής χωριστά, ειδοποιώντας τους λοιπούς διαχειριστές» και στο άρθρο 64 ότι: «1. Ο διαχειριστής εκπροσωπεί την εταιρεία και ενεργεί στο όνομά της κάθε πράξη που αφορά στη διοίκηση της εταιρείας, τη διαχείριση της περιουσίας της και την εν γένει επιδίωξη του σκοπού της. 2. … 3. … 4. Ο διαχειριστής δεν αμείβεται για τη διαχείριση, εκτός αν προβλέπεται διαφορετικά από το καταστατικό ή απόφαση των εταίρων».
7. Επειδή, στην προκείμενη περίπτωση, από τα στοιχεία της δικογραφίας, προκύπτουν τα εξής: Η ιδιωτική κεφαλαιουχική εταιρία (ΙΚΕ) με την επωνυμία «… Ιδιωτική Κεφαλαιουχική Εταιρία» συστάθηκε με το από 18-5-2016 ιδιωτικό συμφωνητικό και εταίρους τον … του …, με ποσοστό συμμετοχής στο εταιρικό κεφάλαιο 99% και τον … του …, με ποσοστό συμμετοχής 1%, ο οποίος είχε ορισθεί ως διαχειριστής και νόμιμος εκπρόσωπος αυτής. Η έδρα της εταιρίας ήταν στη Θεσσαλονίκη (επί της συμβολής των οδών … αρ. … και … αρ. …). και είχε σκοπό, μεταξύ άλλων, την «εκμετάλλευση καταστήματος ζαχαροπλαστείου-καφέ-αναψυκτήριου» και την «παροχή υπηρεσιών εστίασης και παραγωγής γευμάτων». Στη συνέχεια, με το από 15-12-2016 ιδιωτικό συμφωνητικό που καταχωρήθηκε στις 21-12-2016 στο Γενικό Εμπορικό Μητρώο (ΓΕΜΗ), με κωδικό αριθμό καταχώρισης (ΚΑΚ) …, ο …. πώλησε και μεταβίβασε το ποσοστό συμμετοχής του στην εταιρία (1%) στον … του …, ο οποίος ορίστηκε ως διαχειριστής και νόμιμος εκπρόσωπος της εταιρίας. Ακολούθως, με το από 10-3-2017 ιδιωτικό συμφωνητικό που καταχωρήθηκε στις 17-3-2017 στο ΓΕΜΗ, με ΚΑΚ …, ο … του … πώλησε και μεταβίβασε το ποσοστό συμμετοχής του στην εταιρία (1%) στον …. του …, ο οποίος ορίστηκε ως διαχειριστής και νόμιμος εκπρόσωπός της. Περαιτέρω, με το από 9-10-2017 ιδιωτικό συμφωνητικό που καταχωρήθηκε στις 16-10-2017 στο ΓΕΜΗ, με ΚΑΚ … ο … του … παραιτήθηκε από τη διαχείριση και την εκπροσώπηση της εταιρίας και ο ήδη προσφεύγων ορίστηκε ως διαχειριστής και νόμιμος εκπρόσωπος της εταιρίας. Σύμφωνα με το άρθρο 10 του προαναφερόμενου καταστατικού: «1. … ο διαχειριστής θα εκπροσωπεί νόμιμα την εταιρεία και θα ενεργεί κάθε πράξη διαχείρισης και διάθεσης σε κάθε περίπτωση αναγόμενη στο σκοπό της εταιρείας, υπογράφων κάτω από την εταιρική επωνυμία. Ενδεικτικά, ο διαχειριστής εκπροσωπεί την εταιρεία στην Ελλάδα ή το Εξωτερικό ενώπιον Δημοσίων, Δημοτικών, Κοινοτικών και άλλων Αρχών, φυσικών ή νομικών προσώπων δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου, Διεθνών Οργανισμών και των οργάνων τους, καθώς και ενώπιον οποιουδήποτε Ελληνικού ή Διεθνούς Δικαστηρίου ή Δικαστικής Αρχής οποιουδήποτε βαθμού και δικαιοδοσίας. Αναλαμβάνει χρήματα, αξιόγραφα, μερίσματα, αποδείξεις και τοκομερίδια, εισπράττει χρήματα, εκδίδει, αποδέχεται, οπισθογραφεί και τριτεγγυάται συναλλαγματικές, γραμμάτια εις διαταγήν και επιταγές, παραλαμβάνει, οπισθογραφεί και εκχωρεί φορτωτικές, αποθετήρια και ενεχυρόγραφα, συνάπτει φορτωτικές, αποθετήρια και ενεχυρόγραφα έως του ποσού των διακοσίων πενήντα (250,00 €). Για οποιαδήποτε συναλλαγή πέραν αυτού του ποσού απαιτείται η υπογραφή και του εταίρου … του … και της …. Συνάπτει κάθε είδους συμβάσεις με Ασφαλιστικούς Οργανισμούς (Ιδιωτικούς και Δημόσιους). Για την υπογραφή συμβάσεων με Τράπεζες και με οποιοδήποτε φυσικό ή νομικό πρόσωπο, παροχή και λήψη δανείων, άνοιγμα πιστώσεων, έκδοση εγγυητικών επιστολών, διορισμό πληρεξουσίων δικηγόρων και γενικά για κάθε πράξη εκπροσώπησης, διαχείρισης ή διάθεσης που εξυπηρετεί το σκοπό της εταιρικής επιχείρησης, απαιτείται η υπογραφή του διαχειριστή … του … και της … και του εταίρου … του … και της …. Ο διαχειριστής είναι και Ταμίας της εταιρείας και δικαιούται να εισπράττει για λογαριασμό της εταιρείας από οποιοδήποτε φυσικό ή νομικό πρόσωπο Δημοσίου ή Ιδιωτικού Δικαίου, Δημόσιο Ταμείο, Οργανισμό, τράπεζα κ.λπ. χρηματικά ποσά, να παραλαμβάνει πράγματα και να χορηγεί τις σχετικές αποδείξεις και εξοφλήσεις μέχρι του ποσού των διακοσίων πενήντα ευρώ (250,00 €). Για οποιαδήποτε συναλλαγή πέραν αυτού του ποσού απαιτείται η υπογραφή και του εταίρου … του … και της …. 2. Ο διαχειριστής μπορεί να αναθέτει όλες ή μερικές από τις πράξεις διαχείρισης με συμβολαιογραφικό πληρεξούσιο ή με απλό πληρεξούσιο με θεωρημένο το γνήσιο της υπογραφής του από Δημόσια αρχή, σε άλλο πρόσωπο, εταίρο ή μη εταίρο, προσδιορίζοντας και το χρόνο ισχύος και τον τρόπο παύσεως της πληρεξουσιότητας, μόνο με την έγγραφη συμφωνία και των δύο εταίρων». Επίσης, με την από 28-12-2017 απόφαση των εταίρων της ανωτέρω ΙΚΕ που καταχωρήθηκε στις 4-1-2018 στο ΓΕΜΗ, με ΚΑΚ …, ο … του … μεταβίβασε το ποσοστό συμμετοχής του στην εταιρία (1%) στον … του …, ο οποίος ορίστηκε ως διαχειριστής και νόμιμος εκπρόσωπος της εταιρίας, καθώς ο προσφεύγων παραιτήθηκε από τη διαχείριση και την εκπροσώπηση της εταιρίας. Τέλος, με την από 22-1-2018 απόφαση της Συνέλευσης των εταίρων που καταχωρήθηκε στο ΓΕΜΗ στις 24-1-2018 με ΚΑΚ … ο … του … μεταβίβασε το ποσοστό συμμετοχής του στην εταιρία (1%) στον … του … και η εταιρία κατέστη μονοπρόσωπη. Επίσης, ο … του … ορίστηκε ως διαχειριστής και νόμιμος εκπρόσωπος της εταιρίας. Με την …/26-11-2019 αίτησή του προς τη Δ΄ Δ.Ο.Υ. Θεσσαλονίκης, ο προσφεύγων ζήτησε να ενημερωθεί περί των χρεών της ως άνω εταιρίας, για την καταβολή των οποίων φερόταν ως προσωπικώς και αλληλεγγύως κατά νόμον ευθυνόμενος, υπό την ιδιότητα του διαχειριστή της κατά το χρονικό διάστημα από 16-10-2017 έως 4-1-2018. Σε απάντηση της εν λόγω αίτησης, απεστάλη στον προσφεύγοντα το …/4-12-2019 έγγραφο της Προϊσταμένης της ανωτέρω Δ.Ο.Υ., με το οποίο αυτός ενημερώθηκε ότι ευθυνόταν για τις οφειλές που είχαν βεβαιωθεί σε βάρος της παραπάνω ΙΚΕ με τις …/22-2-2018, …/29-5-2018, …/31-7-2018, …/8-8-2018, …/8-2-2019, …/13-2-2019, …/5-3-2019, …/29-3-2019, …/29-3-2019 και …/4-10-2019 πράξεις ταμειακής βεβαίωσης, οι οποίες αφορούσαν αντίστοιχα σε: 1) χρεωστικές δηλώσεις ΦΠΑ (1ος μήνας 2018), με κεφάλαιο ποσού 1.179,32 ευρώ πλέον προσαυξήσεων ποσού 180,79 ευρώ), 2) περιβαλλοντικό τέλος πλαστικής σακούλας (χρήσης 2018)», ποσού 0,48 ευρώ πλέον προσαυξήσεων ύψους 0,07 ευρώ), 3) δήλωση φόρου εισοδήματος (χρήση 2017) ποσού 1.600 ευρώ, πλέον προσαυξήσεων ποσού 163,52 ευρώ, 4) πρόστιμο κατόπιν ελέγχου (χρήση 2017) ποσού 100 ευρώ, πλέον προσαυξήσεων ποσού 10,95 ευρώ, 5) πρόστιμο άρθρου 5 (χρήση 2017) ποσού 100 ευρώ, πλέον προσαυξήσεων ποσού 6,57 ευρώ, 6) πρόστιμο άρθρου 5 (χρήση 2017), ποσού 100 ευρώ πλέον προσαυξήσεων ποσού 5,84 ευρώ, 7) ΠΡΟΣ. ΦΟΡ. ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ (1ος μήνας 2018), ποσού 9,11 ευρώ πλέον προσαυξήσεων ποσού 1,33 ευρώ, 8) πρόστιμο ΦΠΑ (χρήσης 2018), ποσού 2.000 ευρώ, πλέον προσαυξήσεων ποσού 116,80 ευρώ, 9) πρόστιμο ΦΠΑ (χρήσης 2018), ποσού 1.000 ευρώ, πλέον προσαυξήσεων ποσού 58,40 ευρώ και 10) πρόστιμο ΦΠΑ (χρήσης από 1.1.2017 έως 31.12.2018), ποσού 24.345,92, πλέον προσαυξήσεων ύψους 177,73 ευρώ, το οποίο, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, προερχόταν από την …/23-9-2019 πράξη επιβολής προστίμου του άρθρου 58Α παρ. 1 του ν. 4174/2013, φορολογικών ετών 2017 και 2018, της Προϊσταμένης της Δ΄ Δ.Ο.Υ. Θεσσαλονίκης. Ακολούθως, με την …/29-12-2020 αίτησή του, ο προσφεύγων -κατ’ επίκληση των μεταβατικών διατάξεων της παρ. 29 του άρθρου 66 του ν. 4646/2019, σε συνδυασμό με τις διατάξεις των παρ. 1 και 2 του άρθρου 50 του ΚΦΔ (όπως αυτές ίσχυαν μετά την αντικατάστασή τους από την παρ. 1 του άρθρου 34 του ανωτέρω ν. 4646/2019)- ζήτησε να απαλλαγεί από τη φερόμενη αλληλέγγυα ευθύνη του για την καταβολή των προαναφερθεισών οφειλών της προαναφερόμενης ΙΚΕ, ισχυριζόμενος ότι δεν ευθυνόταν για τα φορολογικά χρέη της ως άνω εταιρίας, διότι κατά το χρονικό διάστημα από 16-10-2017 έως 4-1-2018 ουδέποτε άσκησε στην πραγματικότητα τη διαχείριση, διότι στο καταστατικό το όριο των συναλλαγών του με το Δημόσιο, οργανισμούς και τράπεζες ανερχόταν στο ποσό των 250 ευρω. Επίσης, ισχυρίστηκε ότι για συναλλαγές μεγαλύτερου ποσού συναλλασσόταν ο κύριος υπεύθυνος και εταίρος της εταιρίας … του …, ενώ ο ίδιος ήταν απλός εργαζόμενος. Η αίτησή του απορρίφθηκε σιωπηρώς. Κατά της σιωπηρής απόρριψης, ο προσφεύγων άσκησε ενώπιον της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών της ΑΑΔΕ την …/29-4-2021 ενδικοφανή προσφυγή, η οποία απορρίφθηκε σιωπηρώς λόγω παρέλευσης της προβλεπόμενης προθεσμίας.
8. Επειδή, ήδη, με την κρινόμενη προσφυγή, όπως αναπτύσσεται με το από 19-4-2024 υπόμνημα, ο προσφεύγων ζητεί την ακύρωση της τεκμαιρόμενης σιωπηρής απόρριψης από τον Προϊστάμενο της ΔΕΔ της …/29-4-2021 ενδικοφανούς προσφυγής του κατά της σιωπηρής απόρριψης από την Προϊσταμένη της Δ΄ Δ.Ο.Υ. Θεσσαλονίκης της …/29-12-2020 αίτησής του, προβάλλοντας, μεταξύ άλλων, και τον προεκτεθέντα ισχυρισμό περί της μη άσκησης εν τοις πράγμασι πράξεων διαχείρισης στην εταιρία με την επωνυμία «… IKE» και, ως εκ τούτου, περί της μη συνδρομής υπαιτιότητας στο πρόσωπό του για τη μη καταβολή των ένδικων φορολογικών οφειλών της τελευταίας. Ειδικότερα, ισχυρίζεται ότι καμία εταιρική σχέση δεν τον συνδέει με την ως άνω ΙΚΕ, καθώς κατά την περίοδο που είχε οριστεί ως διαχειριστής εταίροι ήταν ο … του …με ποσοστό συμμετοχής 99% και ο … του … με ποσοστό συμμετοχής 1%. Διατείνεται ότι εν τοις πράγμασι ο κύριος εταίρος ασκούσε τη διαχείριση και την εκπροσώπησή της, διότι η τακτική που ακολουθούσε η εταιρία ήταν να προσλαμβάνει υπαλλήλους με τον πρόσθετο όρο να τοποθετηθούν διαχειριστές αυτής, διαβεβαιώνοντας τους συγχρόνως ότι δεν θα έφεραν καμία ευθύνη. Επιπρόσθετα, τονίζει ότι ο ίδιος προσλήφθηκε στις 5-9-2017 ως υπάλληλος, με τον όρο να είναι και διαχειριστής της ΙΚΕ και δεν είχε ποτέ ουσιαστικές αρμοδιότητες, αλλά εκτελούσε εντολές του … του …. Μάλιστα, στο καταστατικό της εταιρίας προβλεπόταν ότι οι διαχειριστές δεν μπορούσαν να δίνουν εντολές πληρωμής και να κάνουν οικονομικές συναλλαγές πέραν του ποσού των 250 ευρώ. Προς απόδειξη του ισχυρισμού του, προσκομίζει και επικαλείται, μεταξύ άλλων, τα εξής έγγραφα: α) την από 18-5-2016 Ανακοίνωση του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης περί καταχώρησης σε αυτό της με ίδια ημεροχρονολογία πράξης σύστασης της ιδιωτικής κεφαλαιουχικής εταιρίας «… IKE», με το συνολικό ποσό (ονομαστικής) αξίας των εταιρικών μεριδίων (ονομαστικής αξίας ενός ευρώ έκαστο) της σχηματισθείσας κεφαλαιακής βάσης κατά τη σύσταση της εταιρείας να ανέρχεται σε 400.000 ευρώ και με εταίρους τους … του … (με ποσοστό συμμετοχής 1%) και FATIH … του … (με ποσοστό συμμετοχής 99%), β) την …/21-12-2016 Ανακοίνωση του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης περί καταχώρησης της από 15-12-2016 απόφασης της Συνέλευσης των εταίρων στο ΓΕΜΗ (με ΚΑΚ …), σύμφωνα με την οποία ο … πώλησε και μεταβίβασε το ποσοστό συμμετοχής του στην εταιρία (1%) στον … του …, ο οποίος ορίστηκε ως διαχειριστής και νόμιμος εκπρόσωπος της εταιρίας, γ) την …/17-3-2017 Ανακοίνωση του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης περί καταχώρησης της από 10-3-2017 απόφασης της Συνέλευσης των εταίρων στο ΓΕΜΗ (με ΚΑΚ …), σύμφωνα με την οποία ο … του … πώλησε και μεταβίβασε το ποσοστό συμμετοχής του στην εταιρία (1%) στον … του …, ο οποίος ορίστηκε ως διαχειριστής και νόμιμος εκπρόσωπος της εταιρίας, δ) την …/16-10-2017 Ανακοίνωση του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης περί καταχώρησης της από 9-10-2017 απόφασης της Συνέλευσης των εταίρων της ανωτέρω ΙΚΕ περί τροποποίησης του επισυναπτόμενου σε αυτή καταστατικού της εκ του οποίου προκύπτει ότι: «… ο … του και της … παραιτείται από τη διαχείριση της εταιρίας και συνεπεία της ως άνω ενέργειας ως διαχειριστής και νόμιμος εκπρόσωπος της Εταιρίας ορίζεται με το παρόν ο … του … και της …», ε) την …/4-1-2018 Ανακοίνωση του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης περί καταχώρησης της από 28-12-2017 απόφασης της Συνέλευσης των εταίρων της ΙΚΕ, με την οποία τροποποιήθηκε το καταστατικό της τελευταίας, ο προσφεύγων παραιτήθηκε από τη διαχείριση και την εκπροσώπηση της εταιρίας και ως διαχειριστής και νόμιμος εκπρόσωπος ορίσθηκε ο … του …, στ) την …/24-1-2018 Ανακοίνωση του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης περί καταχώρησης της από 22-1-2018 απόφασης της Συνέλευσης των εταίρων της προαναφερόμενης ΙΚΕ περί τροποποίησης του καταστατικού της εταιρίας και ορισμού στη θέση του διαχειριστή αυτής του … του …, ζ) την …/13-4-2018 Ανακοίνωση του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης περί καταχώρησης της από 11-4-2018 απόφασης της Συνέλευσης των εταίρων της ανωτέρω ΙΚΕ περί τροποποίησης του καταστατικού της εταιρίας και ορισμού στη θέση του διαχειριστή αυτής του … του …, η) το …/5-9-2017 ενιαίο έντυπο αναγγελίας πρόσληψης (Έντυπο 3), σύμφωνα με το οποίο ο προσφεύγων προσελήφθη ως υπάλληλος από την προαναφερόμενη εταιρία στις 5-9-2017 με σύμβαση αορίστου χρόνου, θ) την …/9-1-2018 αναγγελία οικειοθελούς αποχώρησης μισθωτού (Έντυπο 5), σύμφωνα με την οποία ο προσφεύγων αποχώρησε στις 8-1-2018, ι) την …/5-1-2018 βεβαίωση μεταβολής εργασιών μη φυσικού προσώπου, της Δ΄ Δ.Ο.Υ. Θεσσαλονίκης, σύμφωνα με την οποία ο προαναφερόμενος αντικαταστάθηκε στη διαχείριση της ανωτέρω εταιρίας από τον … του … στις 4-1-2018, ια) την …/21-12-2020 ένορκη βεβαίωση, ενώπιον του Συμβολαιογράφου Θεσσαλονίκης Παρασκευά Τ. Κυριακίδη, του … του …, με την οποία ο εν λόγω μάρτυρας κατέθεσε ότι διετέλεσε λογιστής της προαναφερθείσας εταιρίας κατά το χρονικό διάστημα από τα τέλη του μηνός Δεκεμβρίου του έτους 2017 έως και τα τέλη του μηνός Ιουνίου του έτους 2019 και βεβαίωσε ότι τα πρόσωπα που φέρονταν ως διαχειριστές του πιο πάνω νομικού προσώπου δεν ασκούσαν καμία πράξη διαχείρισης ή εκπροσώπησής του, η οποία ανήκε αποκλειστικά στον … του … και ιβ) την 15-4-2024 ένορκη βεβαίωση, ενώπιον της Συμβολαιογράφου Θεσσαλονίκης Ελισσάβετ Αντωνιάδου, του … του …, με την οποία ο εν λόγω μάρτυρας κατέθεσε ότι υπήρξε υπάλληλος και μόνο κατ’ όνομα διαχειριστής της εν λόγω εταιρίας, διότι δεν είχε καμία ανάμιξη στη διαχείριση και εκπροσώπησή της. Επίσης, βεβαίωσε ότι γνώρισε πως και ο προσφεύγων είχε οριστεί τυπικά διαχειριστής της εταιρίας για το προγενέστερο της θητείας του χρονικό διάστημα, ενώ ουσιαστικά την εταιρία διαχειριζόταν και εκπροσωπούσε αποκλειστικά ο … του …. Αντιθέτως, το καθ’ ου η προσφυγή Ελληνικό Δημόσιο, με την 45492/13-10-2023 έκθεση απόψεων της Προϊσταμένης της Δ΄ Δ.Ο.Υ. Θεσσαλονίκης, υπεραμύνεται του κύρους της προσβαλλόμενης απόφασης της ΔΕΔ, ζητώντας την απόρριψη της κρινόμενης προσφυγής, ως αβάσιμης, ισχυριζόμενο, μεταξύ άλλων, ότι ο ισχυρισμός του προσφεύγοντος περί της μη άσκησης, εκ μέρους του, εν τοις πράγμασι καθηκόντων διαχείρισης ή διοίκησης της ανωτέρω εταιρίας δεν αποδεικνύεται με επάρκεια με δημοσιευμένα έγγραφα ή με άλλα αντικειμενικά δεδομένα, ούτε δύναται η περίπτωσή του να υπαχθεί ευθέως σε κάποια από τις, ενδεικτικώς αναφερόμενες στο άρθρο 2 της Α.1082/2021 ΚΥΑ, περιπτώσεις έλλειψης υπαιτιότητας των προσώπων της παρ. 1 του άρθρου 50 του ΚΦΔ.
9. Επειδή, σύμφωνα με όσα έγιναν ερμηνευτικώς δεκτά στην πέμπτη σκέψη της παρούσας, ο διαχειριστής ιδιωτικής κεφαλαιουχικής εταιρίας απαλλάσσεται από την αλληλέγγυα ευθύνη του για τις φορολογικές οφειλές της τελευταίας, εφόσον δεν είχε πραγματική ανάμειξη στη διαχείριση των υποθέσεών της, γεγονός που αποδεικνύεται με τη λήψη υπόψη στοιχείων, όπως η έλλειψη εταιρικής σχέσης με το ανωτέρω νομικό πρόσωπο και η έλλειψη αμοιβής προς το πιο πάνω φυσικό πρόσωπο, σε συνδυασμό με στοιχεία που αποδεικνύουν το (φυσικό) πρόσωπο που πραγματικά διαχειρίζεται τις εταιρικές υποθέσεις. Στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από το από 16-10-2017 καταστατικό της ΙΚΕ με την επωνυμία «… IKE», ο προσφεύγων: α) δεν κατείχε εταιρικό μερίδιο στην εν λόγω εταιρία, β) ορίσθηκε διαχειριστής της για το χρονικό διάστημα από 16-10-2017 έως 4-1-2018, ήτοι για χρονικό διάστημα μικρότερο των τριών (3) μηνών, γ) δεν προβλέφθηκε στο καταστατικό της εν λόγω εταιρίας αμοιβή για την ανατεθείσα σε αυτόν διαχείριση, σύμφωνα με το άρθρο 64 παρ. 4 του ν. 4072/2012, και δ) δεν είχε εξουσία διαχείρισης και εκπροσώπησης της ως άνω εταιρίας για συναλλαγές που υπερέβαιναν το ποσό των 250 ευρώ, καθώς και για το σύνολο, τελικώς, σχεδόν των ουσιωδών εταιρικών ζητημάτων, για τις οποίες απαιτούνταν και η συνυπογραφή του εταίρου … του …. Κατά συνέπεια, η όποια ανάθεση σε αυτόν εξουσίας διαχείρισης και εκπροσώπησης ήταν τυπική, αφού στη συνέχεια του κειμένου του καταστατικού αναιρέθηκε κατ’ ουσίαν η αρχικώς βάσει του ίδιου κειμένου ανάθεση σε αυτόν της εταιρικής διαχείρισης και εκπροσώπησης συμπεριληφθέντος ρητού όρου συνυπογραφής του ανωτέρω βασικού εταίρου (…) κατ’ ουσίαν για κάθε θέμα που εξυπηρετεί τον εταιρικό σκοπό, δηλαδή όχι μόνο για τη διενέργεια συναλλαγών άνω των 250 ευρώ αλλά για το ο,τιδήποτε πρακτικώς. Από τα ως άνω στοιχεία, σε συνδυασμό και με τα προσκομισθέντα από τον προσφεύγοντα έγγραφα, στα οποία ο ως άνω εταίρος υπογράφει ως εκπρόσωπος της εν λόγω εταιρίας, συνάγεται, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, ότι ο … του … ασκούσε εν τοις πράγμασι τα καθήκοντα διαχείρισης των εταιρικών υποθέσεων της προαναφερόμενης εταιρίας και όχι ο, τυπικά ορισθείς ως διαχειριστής αυτής, προσφεύγων, ο οποίος δεν είχε καμία εν τοις πράγμασι ουσιαστική διαχειριστική εξουσία. Το συμπέρασμα αυτό επιρρωνύεται, μεταξύ άλλων, και αφενός από την …/21-12-2020 ένορκη βεβαίωση, ενώπιον του Συμβολαιογράφου Θεσσαλονίκης Παρασκευά Τ. Κυριακίδη, του … του …, ο οποίος, σαφώς και κατηγορηματικώς, δήλωσε ενόρκως ότι αποκλειστικός διαχειριστής της ΙΚΕ ήταν ο εταίρος της … του … και αφετέρου από την 15-4-2024 ένορκη βεβαίωση, ενώπιον της Συμβολαιογράφου Θεσσαλονίκης Ελισσάβετ Αντωνιάδου, του … του … που δήλωσε σαφώς ότι αποκλειστικός διαχειριστής της εταιρίας αυτής, τόσο κατά το χρονικό διάστημα που διετέλεσε ο ίδιος διαχειριστής όσο και κατά το χρονικό διάστημα που διετέλεσε ο προσφεύγων, ήταν ο εταίρος της … του … ενώ οι ίδιοι είχαν οριστεί τυπικά στη θέση του διαχειριστή, χωρίς ουδέποτε να ασκήσουν διαχειριστικά καθήκοντα. Ενόψει των ανωτέρω, το Δικαστήριο κρίνει ότι ο προσφεύγων δεν ευθύνεται προσωπικώς και αλληλεγγύως για τις οφειλόμενες από την εταιρία «… I.K.E.» φορολογικές οφειλές που ανάγονται στο ένδικο χρονικό διάστημα από 16-10-2017 έως 4-1-2018. Κατόπιν τούτων, η προσβαλλόμενη πράξη πρέπει να ακυρωθεί, κατ’ αποδοχή ως βάσιμου του προβαλλόμενου λόγου της προσφυγής, ενώ παρέλκει ως αλυσιτελής η εξέταση των λοιπών λόγων της.
10. Επειδή, κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, η κρινόμενη προσφυγή πρέπει να γίνει δεκτή και να ακυρωθεί η τεκμαιρόμενη σιωπηρή απόρριψη από τον Προϊστάμενο της ΔΕΔ της ΑΑΔΕ της …/29-4-2021 ενδικοφανούς προσφυγής του προσφεύγοντος κατά της σιωπηρής απόρριψης από την Προϊσταμένη της Δ΄ Δ.Ο.Υ. Θεσσαλονίκης της …/29-12-2020 αίτησής του περί απαλλαγής του από την αλληλέγγυα ευθύνη για την καταβολή των ληξιπρόθεσμων φορολογικών οφειλών της ιδιωτικής κεφαλαιουχικής εταιρίας με την επωνυμία «… IKE», που ανάγονται στο χρονικό διάστημα από 16-10-2017 έως 4-1-2018. Τέλος, πρέπει να αποδοθεί το καταβληθέν παράβολο στον προσφεύγοντα (άρθρο 277 παρ. 9 του ΚΔΔ) και, κατ’ εκτίμηση των περιπτώσεων, να απαλλαγεί το καθ’ ου από τα δικαστικά έξοδα του προσφεύγοντος (άρθρο 275 παρ. 1 εδάφιο τελευταίο του ΚΔΔ).

ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ

Δέχεται την προσφυγή.
Ακυρώνει την τεκμαιρόμενη σιωπηρή απόρριψη από τον Προϊστάμενο της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών της ΑΑΔΕ της …/29-4-2021 ενδικοφανούς προσφυγής του προσφεύγοντος κατά της σιωπηρής απόρριψης από την Προϊσταμένη της Δ΄ Δ.Ο.Υ. Θεσσαλονίκης της …/29-12-2020 αίτησής του περί απαλλαγής του από την αλληλέγγυα ευθύνη για την καταβολή των ληξιπρόθεσμων φορολογικών οφειλών της ιδιωτικής κεφαλαιουχικής εταιρίας με την επωνυμία «… IKE», που ανάγονται στο χρονικό διάστημα από 16-10-2017 έως 4-1-2018.
Διατάσσει την απόδοση του καταβληθέντος παραβόλου στον προσφεύγοντα.
Απαλλάσσει το καθ’ ου η προσφυγή Ελληνικό Δημόσιο από τα δικαστικά έξοδα του προσφεύγοντος.

Η απόφαση δημοσιεύθηκε στο ακροατήριο του Δικαστηρίου στη Θεσσαλονίκη κατά την έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στις 12-9-2024